به گزارش خبرنگار مهر، همو خدایی که صاحب اختیار و جهانیان را پروردگار است و همو که در همه احوال سزاوار سپاس و ستایش آفریدگان است، خطاب به محمد(ص) امر کرد که اگر آن چه درباره علی (ع) و خلافت او نازل کردم به مردم نرسانی، وظیفه رسالتت را انجام نداده ای.
و محمد(ص) چه رسا و با اخلاص در سفر حج الوداع به هر سپیدی و سیاهی در آن برکه خم اعلام کرد که علی (ع) بردار، وصی و جانشین من در میان امت و امام پس از من است. جایگاه او نسبت به من به سان هارون نسبت به موسی است، لیکن پیامبری بعد از من نخواهد بود و علی صاحب اختیار شما پس از خدا و رسول است.
و بعد از آن فرمود که خداوند علی (ع) را برایتان صاحب اختیار و امام قرار داده، پیروی او را بر مهاجران و انصار و آنان که به نیکی از ایشان پیروی می کنند و بر صحرانشینان و شهروندان و بر عجم و عرب و آزاده و برده و بر کوچک و بزرگ و سفید و سیاه و بر هر یکتا پرستی لازم شمرده است.
و به راستی به جز علی(ع) چه کسی لایق امر خطیر هدایت مردمان بعد از رسول الله بود. مگر نه آن که محمد(ص) شهر علم و علی(ع) درب آن است و همو نبود که با خوابیدن در بستر پیامبر، پذیرفت که جان خود را فدای رسول الله کند و مگر هم او نبود که اولین نمازگزار و پرستشگر خدا به همراه محمد(ص) بود.
و آن گاه که محمد(ص) دست علی(ع) را بالا گرفت و "آفتاب آمد دلیل آفتاب"، جای هیچ سخنی باقی نماند.
آن زمان بود که رسول الله اعلام کرد: هر آن که من سرپرست اویم، این علی (ع) سرپرست اوست و او علی بن ابی طالب است، بردار و وصی من که سرپرستی و ولایت او حکمی است از سوی خدا که بر من فرستاده شده است. خداوندا دوست بدار آن را که سرپرستی او را پذیرد و دشمن بدار هر آن که او را دشمن بدارد و یاری کن یار او را و تنها گذار آن را که او را تنها بگذارد.
نظر شما